در مورد فلسفه و حكمت غيبت آخرين حجت خدا سخنان بسيارى گفته شده و احتمالات متعددى مطرح گشته است. اما شايد اين احتمال كه فلسفه غيبت آزمودن مؤمنان و تميز و تشخيص مدعيان دروغين پيروى از ولايت و منتظران از ولايتمداران واقعى و منتظران راستين است، از ديگر احتمالات پذيرفتنىتر و نزديكتر به واقع باشد.
كلاس درسى را در نظر بگيريد كه آموزگار آن براى آزمودن دانشآموزانش دقايقى كلاس را ترك گفته اما دورادور نظارهگر آنان است. آنچه او مشاهده مىكند چه خواهد بود؟ گروهى از دانشآموزان غيبت از آموزگار سوء استفاده كرده و به آزار و اذيت ديگر همكلاسيها پرداختهاند؛ گروهى ديگر با شيطنتهاى كودكانه خود همه كلاس را به هم ريختهاند؛ عدهاى ديگر با حسرت تمام چشم به فضاى بيرون از كلاس دوخته و تماشاگر دانشآموزانى هستند كه در حيات مدرسه مشغول جست و خيزند؛ برخى از دانشآموزان هم فرصت را غنيمت شمرده و به انجام تكاليف عقبمانده خود مشغولند.
قطعاً به هنگام حضور دوباره آموزگار به كلاس و اطلاع دانشآموزان از اينكه او دورادور همه آنها را زير نظر داشته است، آنهايى كه وقت خود را با شيطنت و بازيگوشى به هدر دادهاند بسيار شرمنده خواهند شد.
در مورد فلسفه و حكمت غيبت آخرين حجت خدا سخنان بسيارى گفته شده و احتمالات متعددى مطرح گشته است. اما شايد اين احتمال كه فلسفه غيبت آزمودن مؤمنان و تميز و تشخيص مدعيان دروغين پيروى از ولايت و منتظران از ولايتمداران واقعى و منتظران راستين است، از ديگر احتمالات پذيرفتنىتر و نزديكتر به واقع باشد.
كلاس درسى را در نظر بگيريد كه آموزگار آن براى آزمودن دانشآموزانش دقايقى كلاس را ترك گفته اما دورادور نظارهگر آنان است. آنچه او مشاهده مىكند چه خواهد بود؟ گروهى از دانشآموزان غيبت از آموزگار سوء استفاده كرده و به آزار و اذيت ديگر همكلاسيها پرداختهاند؛ گروهى ديگر با شيطنتهاى كودكانه خود همه كلاس را به هم ريختهاند؛ عدهاى ديگر با حسرت تمام چشم به فضاى بيرون از كلاس دوخته و تماشاگر دانشآموزانى هستند كه در حيات مدرسه مشغول جست و خيزند؛ برخى از دانشآموزان هم فرصت را غنيمت شمرده و به انجام تكاليف عقبمانده خود مشغولند.
قطعاً به هنگام حضور دوباره آموزگار به كلاس و اطلاع دانشآموزان از اينكه او دورادور همه آنها را زير نظر داشته است، آنهايى كه وقت خود را با شيطنت و بازيگوشى به هدر دادهاند بسيار شرمنده خواهند شد.
جهان عصر غيبت نيز همانند همين كلاس درس است. كلاسى كه در ظاهر استاد در آن حضور ندارد. اما حركات و سكنات هيچيك از دانشآموزانش از نگاه تيزبين استاد دور نيست و همه آنها بايد به هنگام ظهور پاسخگوى شيطنتها يا بازيگوشيهاى خود باشند.
شايد بيان كلامى از امام عصر(ع) براى درك بهتر آنچه گفته شد مؤثر باشد. آن حضرت در يكى از توقيعات خود مىفرمايد:
فليعمل كلّ امرىء منكم بما يقرب به من محبتّنا و ليتحنّب ما يدنيه من كراهتنا، و سخطنا، فإنَّ أمرنا بغتة. فجاءة حين لا تنفعه توبة، ولا ينجيه من عقابنا ندم على حوبة.1
پس هر يك از شما بايد آنچه را كه موجب دوستى ما مىشود پيشه خود سازد و از هر آنچه كه موجب خشم و ناخشنودى ما مىگردد، دورى گزيند؛ زيرا فرمان ما به يكباره و ناگهانى فرا مىرسد و در آن زمان توبه و بازگشت براى كسى سودى ندارد و پشيمانى از گناه كسى را از كيفر ما نجات نمىبخشد.
آرى، همه ما در آزمونى بزرگ واقع شدهايم. آزمونى كه اگر از آن سربلند بيرون آييم برترين مردم همه روزگاران خواهيم بود.2 و اگر از عهده آزمون برنياييم فرداى ظهور بايد در برابر حجت خدا پاسخگو باشيم. پس بياييم از همين امروز و پيش از آنكه واقعه ناگهانى ظهور فرا رسد خود را براى پاسخگويى در برابر امام عصر(ع) آماده كنيم؛ چرا كه فردا خيلى دير است.
نظرات شما عزیزان:
